Merzifon’a 25 kilometre uzaklıktaki Makaslar Vadisi eteklerinde bulunan mezrada yaşayan Acar çifti, ilerlemiş yaşlarına rağmen zor şartlar altında yaşam mücadelesi veriyor.
Mezradaki 3 odalı kerpiçten evlerinde şehir hayatından uzak olan Acar çifti, sabahın ilk ışıklarıyla uyanarak odunlarını kırıyor, sobalarını yakıp çaylarını demliyor.
HAYVANLARI İLE GEÇİNİYORLAR
Yetiştirdikleri büyükbaş ve küçükbaş hayvanlardan elde ettikleri süt, tereyağı, peynir ve yumurtayı satarak geçimlerini sağlayan Acar çifti, erzak almak gibi zorunlu ihtiyaçları dışında mezradan ayrılmıyor.
Telefon, bilgisayar gibi teknolojik aletleri de kullanmayan Acar çifti, oğullarının 3 yıl önce evlerine kurduğu güneş enerjisi paneliyle de ihtiyaçları olan elektriği üretiyor.
“3 YAŞINDAN BERİ BURADAYIM”
Üç çocuk babası ve 6 torun sahibi Mehmet Acar, henüz 3 yaşındayken ailesinin mezraya göç ettiğini, anne ve babalarının ölümünden sonra kardeşlerinin ilçeye taşındıklarını söyledi.
Büyüdüğü topraklardan vazgeçemediğini dile getiren Acar, “Ömrümüz burada geçti. Üç yaşından beri buradayım. Zaten küçük yaşta geldik buraya. Canım sıkılsa ne yapacağız? Baba vatanı. Nereye gideyim? Burada geçimimizi sağlıyoruz. 55 yıldır evliyiz. Eşimle beraber burada hayatı paylaşıyoruz. Burada geçiniyoruz, burada duruyoruz, başka yere gittiğimiz yok. İyi, kötü burada geçiniyoruz mutluyuz.” dedi.
Mezrada yaşamanın güzellikleri kadar zorlu yanlarının da bulunduğunu, hayvancılık yaparak geçindiklerini anlatan Acar, şunları kaydetti:
“72 yıldır buradayım. Hayvancılıkla uğraşıyorum, başka bir işim yok. Hayvanlarımı güdüyorum, yemlerini veriyorum. Özellikle kış ayında yol ve ekmek bakımından sıkıntı yaşıyoruz. Bazen gidip getiremiyoruz. Elektrik sıkıntısı yaşıyorduk. Üç yıl önce güneş paneli taktırdık. Ondan önce lüks lambası kullanıyorduk. Lüks lambasıyla idare ettik. Sonra jeneratör aldık ondan sonra da güneş panelini kurdurduk.”
“EŞİMİ SEVMESEM, ASLA BURADA YAŞAMAZDIM”
Fatma Acar ise 55 yılı aşkın aynı yastığa baş koyduğu hayat arkadaşını çok sevdiğini, hayatını eşi ve çocuklarına adadığını belirtti.
Normal bir insanın tek başına yapamayacağı işleri ilerleyen yaşına rağmen yapabildiğini ifade eden Acar, mezradaki yaşamlarını şöyle anlattı:
“Eşimi sevmeseydim asla burada yaşamazdım, 3 çocuk büyütemezdim. Evlendiğimizde annem, ‘eşinle mutlu ol, geçimini sağla’ dedi. Biz atalarımızdan böyle gördük. Ben eşimi çok seviyorum. Günlerim peynir yapmak, yayık dövmek, ahıra gitmek, tavukları beslemekle geçiyor. Bu saatten sonra ne yapayım? Ben evladıma dahi ‘bana para ver’ diyemem çünkü alışmadım. Hayatımdan çok memnunum.”
“KENDİ KENDİLERİNE YETMEYİ BİLİYORLAR”
“Buraya geldiğimizde ziyaret ederiz, adeta Robinson Crusoe hayatı yaşıyorlar. Mehmet amca çok küçük şeylerle mutlu olmayı bilen bir insan. Bir ekmek getirsek dahi onlar için çok şey ifade ediyor. Kendi kendilerine yetmeyi biliyorlar. Doğal yaşıyorlar, doğal besleniyorlar, üretiyorlar. Allah uzun ömürler versin.”
